Czy usuwanie ósemek jest zawsze konieczne?

Ósemki, nazywane również zębami mądrości, przeważnie zaczynają wyrastać w wieku od 17 do 25 lat. Choć w niektórych przypadkach mogą funkcjonować jako normalne zęby, to jednak często prowadzą do różnych problemów stomatologicznych. Najczęstsze z nich to zapalenie dziąseł, próchnica i naciskanie na inne zęby. W jakich przypadkach usuwanie ósemek jest zalecane?

Usuwanie ósemek — najczęstsze problemy

Całkowicie lub częściowo wyrośnięte ósemki mogą być przyczyną wielu problemów. Pierwszym i jednocześnie najczęściej występującym jest zapalenie dziąsła. Zęby mądrości tworzą tzw. kieszenie, czyli puste przestrzenie, w których gromadzą się resztki żywności. W tych miejscach rozwijają się bakterie powodujące zapalenia i ból dziąseł. Drugim problem jest próchnica, która wynika m.in. z trudności w czyszczeniu ostatnich zębów. Brak wystarczającej ilości miejsca sprawia, że w trakcie mycia zębów ósemki są czyszczone w niewystarczający sposób. Trzecim problemem jest naciskanie na siódemki, które mogą powodować przesuwanie się innych zębów. W krótkim czasie może to doprowadzić do nadmiernego zatłoczenia i problemów ze zgryzem.

Dodatkowo wokół zębów mądrości mogą powstawać torbiele, które są częstą przyczyną uszkodzeń kości szczęki i sąsiadujących zębów. Ponadto ostatnie zęby wywołują ból, zwłaszcza gdy rosną pod nieprawidłowym kątem.

Kiedy nie trzeba usuwać ósemek?

Gdy ósemki wyrastają prawidłowo i nie powodują żadnych problemów, wówczas ekstrakcja nie jest wskazana. Kolejnym przypadkiem są w pełni zdrowe zęby mądrości, które nie powodują żadnych powikłań. Ponadto nie wyrywa się ósemek, gdy jest wystarczająco dużo miejsca w jamie ustnej, aby ostatnie zęby mogły wyrosnąć bez przeszkód.

Usuwanie ósemek — praktyczne informacje

Usuwanie ósemek jest przeważnie zadaniem chirurga szczękowego. W zależności od złożoności przypadku zabieg może być przeprowadzany w gabinecie chirurgicznym lub w warunkach szpitalnych. Na początku lekarz przeprowadza badania, a także zleca wykonanie zdjęcia rentgenowskiego w celu oceny położenia i stanu zębów mądrości. Każdy pacjent powinien poinformować chirurga szczękowego o wszystkich przyjmowanych lekach i chorobach. Usuwanie ósemki zwykle wymaga znieczulenia miejscowego. W niektórych przypadkach jest konieczne zastosowanie znieczulenia ogólnego. Ekstrakcja zębów mądrości może wiązać się z nacięciem dziąsła, a także z usunięciem części kości.

Profilaktyka po ekstrakcji 

Po zabiegu ekstrakcji ósemki należy bezwzględnie przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących nie tylko higieny jamy ustnej, ale również diety i odpoczynku. Warto pamiętać, że po wyrwaniu może być konieczne stosowanie leków przeciwbólowych i antybiotyków. Ponadto należy unikać twardych, gorących lub pikantnych potraw, a także palenia tytoniu i picia alkoholu. Nie można intensywnie płukać jamy ustnej. Intensywna aktywność fizyczna powinna być ograniczona do minimum przez kilka dni po zabiegu. Niestosowanie się do tego zalecenia może prowadzić do zwiększonego krwawienia i opóźnienia gojenia. 

Dodatkowo należy ostrożnie spożywać posiłki. Najlepiej przeżuwać pokarmy na przeciwległej stronie jamy ustnej, dzięki czemu nie podrażnimy rany. Nie zaleca się gorących kąpieli i korzystania z sauny, ponieważ wysoka temperatura może zwiększyć ryzyko wystąpienia krwawienia. Oprócz tego nie wolno dotykać miejsca ekstrakcji palcem lub językiem. Takie zachowanie może doprowadzić do infekcji oraz do opóźnienia procesu gojenia rany.